loading please wait..

I can’t get no satisfaction, czyli 12 wad perfekcjonisty

Perfekcjonizm to przesadne dążenie do doskonałości. Po czym poznać, że przesadzasz w dążeniu do doskonałości? Najszybciej otrzymasz taką informację od osób, z którymi mieszkasz lub pracujesz. Być może, ktoś z bliskich zwrócił ci uwagę, że twoje standardy są zbyt wysokie. Może twoje dziecko boi się popełnić błąd w twoje obecności, a twoja żona/mąż czuje się sfrustrowana/y twoim krytykowaniem jej/jego. Możesz zapytać bliskie osoby, czy zauważyły coś, co wskazywałoby na perfekcjonizm w twoim zachowaniu.
Przeczytaj też poniższy artykuł, w którym opisuję najbardziej typowe zachowania perfekcjonisty/perfekcjonistki.
Zanim przejdziemy do zachowań, poświęćmy chwilę na to, co może dziać się w głowie perfekcjonistycznego przedstawiciela homo sapiens. Zacznijmy od listy typowych przekonań perfekcjonisty.
Oto lista:
„Trzeba cenić i uznawać tylko doskonałość”
„Przeciętność to obelga”
„Białe albo czarne”
„Nie ma rzeczy niemożliwych”
„99 % ludzi to nieudacznicy”
„Jestem odpowiedzialny/a za wszystko”
„Zaufać można tylko sobie”
„Dobre nie wystarczy”
„Każdy problem ma swoje jednoznaczne rozwiązanie”.
Takie myślenie skutkuje specyficznymi zachowaniami, wśród których spotkamy najczęściej dwanaście, które poniżej opisuję:
1.Przesadne zachowania kompensacyjne
– Wychodzisz z domu na umówione spotkanie dużo za wcześnie. Tak jak Adam, który przychodzi na spotkanie godzinę, dwie przed czasem, a w pracy codziennie jest minimum pół godziny wcześniej niż inni. Mówi, że potrzebuje przygotować się do dnia pracy i że nie lubi się spóźniać.
– Wiadomość na wszelki wypadek wysyłasz do odbiorcy mailem i pocztą tradycyjną, po czym wysłasz jeszcze smsa z informacją, że wysłałeś maila i list.
-Utrzymujesz doskonałą czystość w swoim otoczeniu, bo obawiasz się zarazków i chorób.
2. Szukanie aprobaty:
– Prosisz kogoś, by skontrolował twoją pracę.
– Prosisz, niekoniecznie wprost, o pochwałę, np. tak jak Anna, kiedy ugotuje coś dla rodziny, zawsze pyta wszystkich domowników, czy aby na pewno smakowało i upewnia się kilka razy, oraz opowiada jak się starała przygotowując posiłek.
3. Powtórki i poprawki
– Wytykasz błędy innych, zwracając uwagę na to co zrobili według ciebie niedokładnie lub niestarannie.
– Układasz ubrania bardzo starannie, np. prasując lub wygładzając każdą sztukę, czyścisz je z istniejących lub nie pyłków i układasz kolorami na półce, składasz w określony sposób, żeby nie tylko nie pogniotły się, ale i ładnie prezentowały w szafie. Zajmuje ci to dużo czasu.
– Ania, kiedy uzna, że jakaś książka na półce ma podniszczoną okładkę, wyrzuca ją i kupuje nową. Wydaje sporo pieniędzy na te poprawki w biblioteczce.
4. Zbyt szczegółowa organizacja
– Przygotowujesz szczegółową listę spraw do załatwienia na konkretny dzień, tydzień, rok.
– Zanim przystąpisz do pracy, szczegółowo opracowujesz strategię wykonania tej pracy, np. jak Paweł przed napisaniem pracy licencjackiej najpierw gromadził materiały, potem segregował je i przygotowywał fiszki (przy czym najpierw opracował metodę tej segregacji), zaopatrzył się w znaczniki, markery, zeszyty, program komputerowy, opracował plan godzinowy pisania pracy… Skończył studia i nigdy się nie obronił, ponieważ nie napisał pracy licencjackiej.
5. Trudności w podejmowaniu decyzji
– Nie podejmujesz decyzji ponieważ boisz się, że dokonasz złego wyboru
– Prokastynacja, czyli tendencja do odwlekania, przekładania na później przejawiająca się w różnych dziedzinach życia.
6. Brak umiejętności wycofania się
– Możesz mieć trudność z zaakceptowaniu ludzi, którzy mają odmienne zdanie niż ty, starasz się ich nakłonić, żeby przyjęli twój punkt widzenia
– Marek, student matematyki, oblewał egzaminy, mimo dobrego przygotowania się, ponieważ kiedy w teście natrafiał na zadanie, które sprawiała mu trudność, to zamiast ominąć je i rozwiązywać kolejne, poświęcał dużo czasu na rozwiązanie tego trudnego zadania i nie starczało mu już czasu na pozostałe
7. Zbyt wczesna rezygnacja
– Opuszczanie lekcji, bo nauka idzie zbyt wolno
– Odchodzenie z pracy, jeśli nie ma zadowalajacych, natychmiastowych efektów w postaci awansu, czy uznania
– Monika zrezygnowała z kursu tańca, ponieważ doszła do wniosku, że inni są od niej lepsi i ona sama nigdy nie będzie najlepsza
8. Powolność
– Jeśli jesteś perfekcjonistą możesz obawiać się, że to co powiesz nie będzie doskonałe, więc mówisz powoli, aby nie popełnić gramatycznego czy merytorycznego błędu, starannie dobierasz słowa
– Codziennie czynności zajmują ci dużo czasu, np. myjesz się powoli, ponieważ masz potrzebę zrobienia tego najdokładniej jak to możliwe
9. Brak umiejętności delegowania obowiązków
-Marta robi wszystko sama, ponieważ jest przekonana, że tylko ona zrobi wszystko, tak jak należy
10. Gromadzenie rzeczy
– Zbierasz wszystkie rachunki, kopie paragonów i inne dokumenty, lub/i archiwizujesz je na dysku.
– Możesz mieć w domu spore zapasy żywności, dzięki czemu czujesz się przygotowany i odpowiedzialny, a także zawsze masz pod ręką wszystko, czego potrzebujesz (wszystko zgodnie z planem i pod kontrolą).
11. Unikanie
– Wspomniana już wcześniej Ania, nie tylko dopytuje o to, czy rodzinie smakuje to co, przygotowała. Nie je potraw przygotowanych przez inne osoby, ponieważ obawia się, że coś mogłoby smakować lepiej niż jej dania.
– Zosia unika ważenia się, ponieważ wie, że jeśli zobaczy, choćby pół kilograma więcej, to wpadnie w depresyjny nastrój.
12. Zmiana cudzego zachowania
– Na przykład mówisz komuś „źle zmywasz”, bo przecież ty wiesz, jak należy zmywać. Tu chciałabym nadmienić, że istnieje ponad dwieście pięćdziesiąt sposobów zmywania naczyń, w zależności od tego kto zmywa, jakich środków używa. Badania na ten temat przeprowadziła Virginia Satir.
Zatem, jeśli jeszcze masz wątpliwości, zapytaj bliskich jak się czują, kiedy tak się zachowujesz. A jak Ty się czujesz, kiedy słyszysz jak twój perfekcjonizm działa na innych?
Obejrzyj też film „Czarny łabędź” Aronofsky’ego (2010) by zobaczyć perfekcjonistyczne dążenia Niny (Natalie Portman) do perfekcji. Poza tym, to nie film, to arcydzieło.
Polecam:
Kiedy doskonałość nie wystarcza, Martin Antony, Richard Swinson
Nigdy nie jestem dość dobry, Monica Ramirez Basco
W artykule wykorzystałam informacje zawarte w polecanych książkach.

Posted on 4 kwietnia 2018 in Depresja, Emocje, Perfekcjonizm, Powrót do siebie, Praca

Share the Story

About the Author

Leave a reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.