loading please wait..

Archiwum kategorii: Powrót do siebie

Świat dziecka a Świat dorosłych

Dziecko ma czas na fantazjowanie, poznaje świat i często samo sobie tłumaczy pewne procesy jakie zachodzą w przyrodzie. Dorośli pomagają im, pierwszymi wzorcami dla dzieci są rodzice. Jedni poświęcają swoim dzieciom każdą wolną chwile inni wolą dać dziecku tablet, telefon bądź inne multimedialne „zabawki”. Kiedyś poznałam parę która ma śliczną córeczkę, dziewczynka ma pięć latek.…

Read More →

Efekt Michała Anioła – jak w relacjach rzeźbić siebie nawzajem

Michał Anioł Buoanarotti Dante, Leonardo da Vinci, Michał Anioł Buoanrotti, Gioto, Brunelschi i Donatello to tylko niektórzy utalentowani Włosi epoki renesansu. Pisali, rzeźbili, malowali, rysowali, projektowali, dokonywali naukowych odkryć. Każdy z nich zajmował się kiloma dziedzinami sztuki. Prawdopodbnie mieli szczęście urodzić się w odpowiednim czasie i miejscu, co dało im możliwość w pełni wykorzystywać swój…

Read More →

Nie pamiętam nic z dzieciństwa..

Dla wielu osób, które decydują się na pracę z wewnętrzym dzieckiem, zaskoczeniem jest, że nie pamietają z dzieciństwa nic, także z okresu po 5 roku życia trudno sobie coś przypomnieć.  Niestety nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie dlaczego nie masz wspomnień z dzieciństwa. Poniżej przytaczam kilka popartych badaniami, opini w tym temacie. Amnezja dziecięca Amnezja…

Read More →

Przymus powtarzania, czyli “I got you babe”

Dlaczego powtarzamy? Czasem historia, którą przeżyło dziecko nie może być opowiedziana inaczej niż przez stałe powtarzanie sytuacji w dorosłym życiu. Dziecko nie mogło okazać swoich emocji, bo chroniło rodzica, nie obchodziło rodzica, bało się narazić na złość. Chciało przetrwać. Zamroziło emocje lub się od nich odcięło, a w dorosłym życiu nie ma do nich dostępu.…

Read More →

Witaj na świecie, dziecię!

W szpitalu “W klinikach położniczych świata zachodniego nie ma możliwości znalezienia pociechy u wilczycy. Noworodka, którego skóra tęskni za pierwotnym dotknięciem miękkiego, emanującego ciepłem, żywego ciała, zawija się w suchy, martwy materiał. Kładzie się go do łóżeczka, choć krzyczy, ile sił. Tam jest skazany na męczącą pustkę, w której nie ma żadnego ruchu (po raz…

Read More →

Wewnętrzny krytyk. Traktuj siebie dobrze.

„Każdego dnia, przez wiele godzin, toczy się wewnętrzna rozmowa człowieka z samym sobą: komentuje w myślach toczące się wydarzenia, zanurza się we wspomnieniach, analizuje problemy, zadaje pytania. Treść monologu wewnętrznego odzwierciedla sposób, w jaki człowiek traktuje samego siebie. Może być wyrozumiały albo wymagający; akceptujący albo kwestionujący; pełen zaufania i wiary albo nieufny. Może koncentrować się…

Read More →

Jesteś tym o czym myślisz? – Rozpoznawanie myśli automatycznych

Myśli, dialog w głowie, mowa wewnętrzna, myśl automatyczna i wewnętrzny krytyk W twojej głowie odbywa się nieustanny dialog. Jest on na ogół przewidywalny. Kiedy byłaś/eś małym dzieckiem dorośli chwalili cię lub krytykowali. Obserwowałeś/aś otoczenie i tworzyłeś/aś swoje własne przekonana na temat świata, innych ludzi i swój własny. Dzisiaj twoje wewnętrzne głosy mówią, że nie dasz…

Read More →

“Literatura jest to sposób, aby pomyśleć sobie to, czego się nie da powiedzieć”, Sławomir Mrożek

Dzienniki powrotu “Powtórzę to, co zawsze powtarzam, kiedy spotkam się z twierdzeniem, że wszędzie jest to samo i tak samo. A mianowicie: proponuję tym, którzy tak twierdzą, aby usiedli gołą dupą na blasze rozgrzanej do temperatury 30 stopni Celcjusza, a potem na blasze rozpalonej do temperatury 100 stopni Celcjusza- następnie zaś ocenili różnicę” „Nieobecność, długa…

Read More →

Wybaczanie

  Wiele osób ma poczucie, że nie potrafią wybaczać, ponieważ sądzą, że wybaczanie to pojedynczy akt, którzy można załatwić jednym ćwiczeniem, czy rozmową, wybaczyć można albo na 100 % albo w ogóle, wybaczanie to udawanie, że nic się nie stało, wybaczanie to bycie pobłażliwym.   Przebaczanie to proces. Wybaczanie, komuś kto nas skrzywdził, może potrwać…

Read More →

Osobowość zależna – “Każdy umie żyć sam, tylko nie każdy się jeszcze o tym przekonał”

Dzieciństwo osobowości zależnej Osoba o osobowości zależnej była wychowywana przez rodziców narcystycznych, którzy nie potrafią kochać bezwarunkowo. Dziecko takie uczy się, że może pretendować do nagrody jaką jest miłość i uznanie rodziców, jeśli będzie np.: wystarczająco miłe, grzeczne, wysportowane, ładne, lub/i będzie dobrze się uczyć. To powoduje, że dziecko nie lubi w sobie tego, czego…

Read More →