“Hrabia Monte Christo” to opowieść, która przywraca nadzieję. Powstała na podstawie historii naprawdę istniejącego człowieka.
Bohaterem jest niesłusznie skazany, skrzywdzony, wtrącony dożywotnio do więzienia, młody człowiek. Można pomyśleć, że jego życie skończyło się. Jednak nie. Człowiek ten sięgnął dna, ale podniósł się, uciekł z więzienia i ukarał, tych którzy go skrzywdzili. W więzieniu spędził 14 lat.
Życie bywa trudne, czasem zawala się wszystko, a często psuje po raz kolejny. Czasem droga jest długa i trzeba cierpliwości. Łatwiej czekać kiedy masz wyraźny cel przed oczami. Jeśli wiesz kim jesteś i dokąd zmierzasz to dotrzesz tam. Myślisz, dlaczego innym jest łatwiej niż tobie – poczekaj, jeszcze nie przyszedł twój czas. Jeśli się poddasz i nie spróbujesz po raz kolejny, dziesiąty i setny i tysięczny, to odbierasz sobie szansę. Rób swoje, tyle należy do ciebie. Robić swoje i nie stracić nadziei. To czego pragniesz przyjdzie.
Od czasu kiedy ponad 20 lat temu po raz pierwszy przeczytałam “Hrabiego” ten cytat towarzyszy mi zawsze: “(…) póki Bóg nie raczy odsłonić przyszłości ludzkiej, cała ludzka mądrość będzie się mieścić w tych paru słowach: Czekać i nie tracić nadziei!”
Rób swoje, czekaj, nigdy nie trać nadziei.
