Terapia behawioralna to grupa technik opartych na założeniach warunkowania klasycznego i instrumentalnego oraz uczenia się obserwacyjnego drogą modelowania.

Terapia behawioralna:

• jest terapią krótkoterminową,
• koncentruje się na zachowaniu człowieka,
• jest terapią dyrektywną (terapeuta jest aktywny, decyduje o przebiegu terapii),
• koncentruje się na usuwaniu objawów (objaw, a nie jego przyczyna, jest problemem do usunięcia).

Techniki stosowane w terapii behawioralnej:

Przewarunkowanie: określona reakcja na dany bodziec zostaje zastąpiona reakcją alternatywną, konkurencyjną wobec tej pierwszej. Na przykład, kogoś, kto doznaje przyjemnych emocji w związku z paleniem papierosów, uczy się kojarzenia palenia papierosów z emocjami negatywnymi.

W celu przewarunkowania stosuje się 2 techniki.

1.Terapia awersyjna: klienta uczy się doznawania negatywnych emocji w obecności bodźca, który wywoływał u niego niepożądane reakcje pozytywne.

2. Systematyczna desensytyzacja – w pewnym sensie to przeciwieństwo terapii awersyjnej. Klient uczy się nie doznawania negatywnych emocji w obecności danego bodźca. Metody tej używa się na przykład w celu uwalniania ludzi od fobii, lęków. Klient używa wyobraźni.

Procedury wygaszania osłabiają reakcje nieprzystosowawcze takie jak lęk. Zanurzanie polega na wystawianiu klienta działanie bodźca wywołującego lęk po to, by przestał lęk odczuwać. Ma tu miejsce rzeczywiste spotkanie z bodźcem, a nie tylko jego wyobrażanie. Na przykład klient, który boi się pająków, musi się z nim spotkać (obywa się to stopniowo).

Terapia implozywna: klient wyobraża sobie przykre wydarzenie, które wywołało lęk i przeżywa je w takim stopniu, na jaki może sobie pozwolić. Na przykład, jeśli ktoś ma lęk związany z pływaniem, bo kiedyś się prawie utopił, podczas terapii implozywnej może wyobrażać sobie stopniowe wchodzenie do wody. Początkowo towarzyszy temu silny lęk, który z czasem ustępuje.

Warunkowanie instrumentalne (system kar i nagród), np. z wykorzystaniem żetonów, które klient dostaje za pożądane zmiany w zachowaniu, a może te żetony później wymienić na coś wartościowego.

Modelowanie, czyli nauka zachowania poprzez obserwowanie innych osób, u których pożądane zachowanie występuje. Stosowane. na przykład w coachingu, gdy klient dąży do bycia najlepszą wersją siebie poprzez stosowanie zachowań wybranego przez siebie modela.