Perfekcjonista często czuje złość i lęk w sytuacjach, gdy nie osiąga swoich standardów, coś nie idzie zgodnie z planem, nie daje się skontrolować, spotkał się z krytyką.
Mini poradnik
Możesz zacząć od tego, że zapiszesz sobie te sytuacje. Opisz je krótko i postaraj się zanotować także emocje i myśli jakie ci wówczas towarzyszyły. Prowadź taki dzienniczek, czy notatki przez 2 tygodnie.
Następnie przeanalizuj te sytuacje i spróbuj zidentyfikować, co wyzwala twój perfekcjonizm.
Mogą to być osoby, obecność których lub zachowanie których powoduje, że zachowujesz się perfekcjonistycznie. Załóżmy, że zanotowałeś, że zezłościłeś się na partnerkę, bo była gotowa do wyjścia o 5 minut później niż ustaliście. Zastanów się więc, czy w sytuacji, gdy czekasz na kogoś, kto się spóźnia kilka minut wybuchasz złością niezależnie od tego na kogo czekasz, czy też złość wywołuje spóźnienie się tylko tej konkretnej kobiety? Czy poprawiasz zadania po wszystkich, czy też tylko po Janku? Czy kiedy zauważysz błąd, czy zwrócisz na niego uwagę niezależnie do tego, kto go popełnił, czy też są osoby/osoba, którym ten błąd wytkniesz chętniej niż innym?
Następnie przeanlizuj aktywności, które sprawiają, że zachowujesz się perfekcjonistycznie. Co wzbudza twoje zniecierpliwienie czy złość? Fakt, że ktoś się spóźnia, czy to, że nie odstawia kubka na odpowiednie, według ciebie miejsce?
Następnie zajmij się oceną swoich standardów:
- Czy twoje standardy są wyższe niż standardy innych ludzi?
- Czy jesteś w stanie sprostać swoim standardom?
- Czy inni ludzie są w stanie sprostać twoim standardom?
- Czy twoje standardy pomagają ci osiągnąć twoje cele, czy utrudniają?
- Co byś stracił/a, gdybyś obniżył/a jakość standardów lub złamał/a zasady, którymi się kierujesz?
- Co byś zyskał/a obniżając jakość standardów?
Na przykład: twoim standardem jest „nie popełniam błędów w dokumentach, które przygotowuje” twoje odpowiedzi mogłby wyglądać następująco.
- Wszyscy w firmie starają się przygotowywać dokumenty bezbłędnie, w końcu na tym polega nasza praca. Jednak każdemu czasem zdarzy się pomylić. Moi koledzy koncetrują się na merytorycznej stronie dokumentu, a zdarzaja im się literówki, piszą czasem w kiepskim stylu. Ja dopracowuje pisma do perfekcji pod każdym względem. To była by ujma dla mnie, gdyby ktoś znalazł w moim piśmie literówkę. Tak, mam wyższe standardy.
- Zwykle tak, choć kosztuje mnie to dużo wysiłku.
- Nie, nikt inny nie pracuje tak starannie jak ja.
- Spędzam dużo czasu nad przygotowaniem tych pism, sprawdzam wiele razy. Czasem szef musi mi przypominać o deadline. Jestem cenionym pracownikiem, bo dobrze wykonuje obowiązki, ale nie awanusje, bo nie mam czasu na rozwój.
- Straciłbym opinie, że jestem najlepszy (tylko kto tak myśli poza mną?). Nie wiem co by się wydarzyło.
- Zyskałbym czas na nowe projekty, miałbym więcej czasu dla rodziny.
Teraz oceń przydatność swoich standardów i podziel je na przydatne i nieprzydatne. Zastanów się, które z nich chcesz utrzymać
Na przykład standard nie popełniania żadnych błędów w dokumetach powoduje, że spędzam nad nimi dwa razy więcej czasu niż inni pracownicy, a mamy takie samo wynagrodzenie. Mógłbym też więcej czasu spędzać z rodziną, gdybym wychodził z pracy wcześniej. Standard jest nieprzydatny i chcę go zmienić.
Żródło: Kiedy doskonałość nie wystarcza, Martin Antony, Richard Swinson
Nigdy nie jestem dość dobry, Monica Ramirez Basco
