Uzdrawianie wewnętrznego dziecka wymaga codziennej, systematycznej pracy. Metod i sposobów jest wiele, trzeba odnaleźć najbardziej odpowieni dla siebie. Najlepiej jest zacząć od jednej metody i jeśli się podoba to kontynuować systematycznie aż zacznie przynosić rezulaty. Jeśli wewnętrzne dziecko nie lubi się nudzić, to po pewnym czasie konieczny jest nowy sposób pracy. Każde dziecko jest inne, a pracując z nim podążamy za jego potrzebami.

Jakie metody możemy stosować, aby uzdrawić wewnętrzne dziecko?

Pisanie
Piszemy do wewnętrznego dziecka listy, lub krótkie wiadomości. Piszemy do dziecka codziennie, lub tak często jak to możliwe. List do dziecka piszemy prawą ręką, a odpowiedź od dziecka ręką lewą.

Wizualizacje
Wyobrażamy sobie swoje wewnętrzne dziecko, a następnie staramy się uszczegółowić to wyobrażenie odpowiadając na pytania: ile dziecko ma lat, w co jest ubrane, jaka jest pora dnia, pora roku, gdzie jest, z kim jest, w jakim jest nastroju, co robi, czego potrzebuje, czy dobrze spało, co będzie dziś robiło ?

Rozmowy
Rozmawiamy z dzieckiem głośno, głośno je chwalimy, wyrażamy dumę i zachwyt, mówimy „kocham cię”, zapewniamy o tym jak jest ważne. Głośno też programujemy na przyszłość mówiąc np. „wiem, że kiedy dorośniesz będziesz szczęśliwa/y, spełniona/y, piękna/y zdrowa/y”. Opowiadamy dziecku o wspaniałym partnerze/rce, dosknałej pracy, cudowych podróżach i nnych dobrych doświadczeniach, które je czekają w przyszłości.

Uzdrawianie traum
Kiedy pojawia się trudna emocja, staramy się ją nazwać i określić jej natężenie, np. na skali 1-10 oraz, w którym miejscu w ciele się znajduje. Odpowiadamy sobie na pytania „jakiego koloru jest ta emocja”, „gdyby była rośliną to jaką”, „jaką ma temperaturę”, „jaka jest w dotyku”. Następnie próbujemy przypomnieć sobie kiedy już tak się czuliśmy. Staramy odnaleźć się pierwsze wspomnienie z dzieciństwa, kiedy już podobnie czuliśmy. Jeśli obraz lub wspomnienie się pojawi (zwykle to bolesny moment, kiedy dziecko cierpi) idziemy do dziecka i dajemu mu to czego w danym momencie potrzebuje: obecność, uwagę, przytulenie, krzepiące słowa, lub je zabieramy z tamtego miejsca.

Polecam książkę J. Bradshow “Powrót do swego wewnętrznego domu. Jak znaleźć i otoczyć opieką swoje wewnętrzne dziecko”.

W książce tej poza porcją wiedzy na temat dziecięcych traum i ich wpływie na dorosłe życie,znaleźć też można wiele gotowych medytacji oraz szczegółowy opis pracy z dzieckiem w różnym wieku.