Włoskie słońce wstaje nieco później niż polskie. Dzisiaj wschód słońca w Mediolanie miał miejsce o godzinie 7.01 podczas kiedy w Warszawie o godzinie 6.07.

Cisza nocna w Włoszech trwa od 22.00 aż do 8 rano­. Co ciekawe jest też cisza dzienna w godzinach 14-16.

Włoskie słońce wschodzi później, ale za to w dobrym humorze i obdarza tym doskonałym humorem mieszkańców, z którymi pozostaje do zachodu. Rzadko zasłania się humorkiem czy chmurką. Kogo opromnieni, tego napełnia optymizmem, energią, uśmiechem i witaminą D.

Firmy rodzinne

Mieszkam przy niewielkim placu, przy którym mieści się sklep z kosmetykami i drobnym sprzętem AGD, fryzjer, sklep meblowy, cukiernia, firma ubezpieczniowa, sklep papierniczy oraz 2 bary.

Są to firmy rodzinne. Cukiernię prowadzi małżeństwo przybyłe z Sycylii, które po ponad 11 latach doczekało się córeczki o pięknym imieniu Isabella. Kilkumiesięczna Isabella jest codziennie w pracy ze swoją mamą. W cukierni pracuje także brat i kuzyn właściciela. Sklep papierniczy prowadzą dwie siostry. Sklep z kosmetykami – ojciec i córka. Jeden z barów należy do wdowy, która pracuje z synem i synową, która to podobno nie kwapi się do pracy za barem. A sklep meblowy należy do burmistrza miasta, który godzi pracę w urzędzie miasta z pracą w sklepie meblowym współprowadzonym z bratem.

Bary

Bary, w których można zjeść śniadanie i wypić kawę, otwierane są rano od 7.00, ale sklepy dużo później niż w Polsce bo od 8.30. W Polsce raczej kupuje się śniadanie w sklepie niż w barze. Słowo polskie „bar” to knajpa, gdzie spożywa się głównie napoje alkoholowe na ogół wieczorami i w nocy. We Włoszech „bar” to miejsce otwierane wcześnie rano i odpowiada bardziej polskiej kawiarni, gdzie ludzie piją kawę, przeglądają prasę, zjadają ciastko. W każdym barze można wypić jakiś drink, lampkę wina, spritz. W Polsce pewna grupa panów gromadzi się rano przed sklepami w celu nabycia czegoś „na rozgrzanie”. We Włoszech panowie spotykają się przed południem w barze, rozsiadają przy stolikach i popijają kawę i czasem coś mocniejszego. Dużo mniej się pije mocnego alkoholu niż w Polsce, między innymi dlatego, że we Włoszech jest cieplej i nie trzeba się rozgrzewać 🙂

Wiosna

Jest już piękna wiosna w Lombardii, kolorowa kwitnącymi różowymi magnoliami i bielusieńkim kwieciem, świeżo zielona i ukwiecona, kwiatami których nazw nie znam. Świeci słońce i ptaki śpiewają, kiedy o włoskim poranku wychodzę z domu. Przechodzę przez plac witając się ze słońcem i napotkanymi sąsiadami. Mijam bar i cukiernię, a pracujący tam ludzie machają do mnie na powitanie, a jeśli spotkam kogoś na chodniku to obowiązkowo musimy wymienić kilka nic nie znaczących zdań: „Come stai”, „Tutto bene” …

Mówi się, że w Polsce jesteśmy zamknięci na siebie, ponurzy i wrogo nastawieni. Ludzie północy.

Jeśli ktoś tak jak ja w Polsce zaczyna pracę o 8 rano, to przez 8 miesięcy roku wychodzi z domu w nieco rzadziejącą ciemność. Średnio, co kilka dni wychodzi w strugi deszczu. Przez kilka miesięcy w roku wychodzi się na wiatr wiejący w oczy i śnieg zasypujący policzki. Przez większość tych poranków odczuwa się dotkliwe zimo. Z kolei latem jest kilka takich dni, gdy po nieprzespanej z powodu upału nocy wychodzi się z domu i natychmiast spływa lepkim potem. Trudniej w tych warunkach pogodowych, jest cieszyć się porankiem i uśmiechnąć do sąsiada. To oczywiste. Tym bardziej ten uśmiech jest cenny.

Polska Osiecka napisała a polski Staszek Sojka zaśpiewał:

„Jak pięknie jest rano,

gdy jeszcze nic się nie stało

i wszystko może się stać

Tylko brać, tylko brać, tylko brać

Jak pięknie jest wiosną,

gdy jeszcze nie wszystko wyrosło

i wszystko może się stać

tylko brać tylko brać tylko brać”.

To był pewnie miesiąc maj, a Agnieszka Osiecka siedziała w swoim ulubionym barze/kawiarni na Saskiej Kępie, coś tam sącząc, pisząc i ciesząc się słońcem.

Brać, doceniać słońce póki jest, gdziekolwiek się jest !

Link do “tylko brać”