Bardzo trudno jest nam uwierzyć, że kochana przez nas osoba kłamie. Jeszcze trudniej jest ci przyjąć do wiadomości, że mężczyzna którego kochasz okłamuje cię.

Możemy nie dopuszczać do siebie faktów o kłamstwach ukochanego, udawać (a zatem same kłamać), że to się nie dzieje, ignorować kłamstwa uznając, że nie są tak istotne dla wspólnego życia czy miłości.

Słowa takie jak kłamstwo, oszustwo i zdrada w kontekście relacji damsko-męskich kojarzą się głównie niewiernością. Odkrycie niewierności partnera jest z pewnością ciosem bolesnym bardzo. Niszczy zaufanie, zachwieje relacją a nierzadko oznacza jej koniec.

Niewierność nie jest jednak jedynym kłamstwem jakie funduje nam kłamca.  Wszystkie rodzaje kłamstw partnera są równie bolesne, również niszczą zaufanie i wprowadzają w życie trudny do opisania chaos.

Dwa podstawowe rodzaje kłamstw

Kłamstwo to zarówno to, co zostało powiedziane, jak też to co zostało przemilczane.

Kłamstwo celowe (to wypowiedziane) jest łatwe do zdefiniowania, mamy z nim do czynienia, kiedy ktoś stwierdza fakt, który nie ma odzwierciedlenia w rzeczywistości, np. „wysłałem ten mail” (ale go nie wsyłał), „jestem rozwiedziony” (a jest żonaty), „przyjadę w piątek po pracy” (a wie, że nie przyjedzie, bo już się umówił z kimś innym), „nie palę” (a pali), nie ma nikoga poza tobą (a prowadzi równoległa relację z inna kobietą).

Z kolei nie każde przemilczenie jest kłamstwem. Kłamstwem nie jest sytuacja, w której ktoś zapomniał powiedzieć nam o czymś nawet ważnym, lub nie mówi nam o jakiś problemach, pracując jednocześnie nad ich rozwiązaniem. Przemilczenie będące kłamstwem to świadome zatajenie pewnych faktów, z obawy przed złością, zranieniem partnera lub rozpadem relacji. Dzięki zatajeniu pewnych infomacji kłamca może robić to co chce, manipulować tobą i wykorzystywać twoją nieświadomość. Mężczyzna kłamca na ogół zapomina powiedzieć kobiecie, że ma żonę, dzieci lub długi, albo że choruje na hiv lub ma problemy z prawem.

Kiedy jesteś okłamywana

Kłamstwo podowoduje, że nie podejmujesz swoich decyzji świadomie, że nie znasz dokładnie sytuacji, które są twoją codziennością. Nie możesz jednoznacznie zdecydować, czy chcesz być z tym człowiekiem, planować z nim przyszłość, zabezpieczyć się w jakiś sposób materialnie lub emocjonalnie. Nie wiesz kim jest człowiek, który kłamie. To on zna prawdę i kontroluje twoje życie. Jeśli nie znasz prawdy żyjesz w iluzji.

Niekórzy uważają, że w dobrej relacji mówi się sobie wszystko i o wszystkim

To nie jest możliwe choćby dlatego, że nie da się powiedzieć sobie wszystkiego, a w zdrowej realcji nie ma nawet takiej potrzeby. Każdy ma prawo do zachowania dla siebie swoich marzeń, fantazji i niektórych myśli i uczuć. Nie trzeba mówić sobie o każdej rozmowie z kolegą/koleżanką. Nie zawsze trzeba opowiadać o problemach zawodowych lub finansowych, jeśli wiemy, że są przejściowe i próbujemy je rozwiązać.

Z całą pewnością masz jednak prawo znać fakty z życia partnera takie jak fakty o przeszłym życiu osobistym czyli: małżeństwa, dzieci, rozwody; tematy finansowe: kredyty, zarobki, długi, inwestycje; testament, informacje o zdrowiu psychicznym i fizycznym partnera (a także jego rodziny, jeśli może mieć to wpływ na zdrowie waszych dzieci).

Jeśli masz pewne nieprzepracowane jeszcze negatywne wzorce z dzieciństwa, to możesz być podatna na manipulacje i być doskonałym celem dla kłamców. Możesz mieć trudność w nazywaniu po imieniu kłamstw, odróżniania kłamstwa od prawdy lub obawiać się zażądać poznania prawdy. Potrzebna jest tu uzdrawiająca praca z wewnętrzym dzieckiem lub inna forma terapii która pomoże Ci rozpoznać te wzorce i zmienić je na adaptacyjne.