loading please wait..

Quiz: Kim jest twój wewnętrzny krytyk?

„Każdego dnia, przez wiele godzin, toczy się wewnętrzna rozmowa człowieka z samym sobą: komentuje w myślach toczące się wydarzenia, zanurza się we wspomnieniach, analizuje problemy, zadaje pytania. Treść monologu wewnętrznego odzwierciedla sposób, w jaki człowiek traktuje samego siebie.” (M. Król-Fijewska)

Wewnętrzny krytyk, to najczęściej nieświadomy głos w naszej głowie, który po prostu krytykuje nasze działania 24 godziny na dobę (tak w śnie także). Skąd się bierze wewnętrzny krytyk pisałam tutaj

Zwykle jest nudny i monotematyczny, powtarza jak zdarta płyta te same frazy i zdania. Często przybiera jakąś postać, ma jakąś osobowość.

Możesz poznać bliżej swojego krytyka, rozpracować jego osobowść, odpowiadając na poniższe pytania.

Czarnowidz, perfekcjonista, oskarżyciel czy ofiara – kim jest twój największy krytyk? Wybierz odpowiedź A,B,C,D.

Quiz

1. Kończysz ważny projekt w pracy:

  1. Mogłam/em to zrobić lepiej. Muszę się bardziej postarać.
  2. I tak szef będzie niezadowolony, na pewno mnie prędzej czy później zwolni. Jestem beznadziejna/y.
  3. Udało mi się tym razem, ale nie jestem dość dobra/y, żeby tu pracować. Jeszcze się nie zorientowano w poziomie moich kompetencji.
  4. A co jeśli przeoczyłam/em jakiś błąd? Na pewno coś jest nie tak, nigdy nie idzie tak jak sobie to zaplanowałam/em.

 

2. W pracy szef podczas oceny okresowej stwierdza, że zawiódł się na tobie, ponieważ nie spełniłeś/aś jego oczekiwań, co do tempa wdrażania się w nowe obowiązki.

  1. Jestem gorszy/a od innych. Czuję się upokorzony/a. Muszę mu udowodnić, że się myli. Postaram się. Sukces jest ważny.
  2. Jestem beznadziejna/y. Płakać mi się chcę. Jest mi tak przykro, przecież tak się staram, ale nigdy mi nie wychodzi. To wina kolegów w pracy, bo nie mają czasu, żeby odpowiadać na moje pytania.
  3. Wiem, że sobie nie radzę. Jestem kiepski/a. Brakuje mi tylu kompetencji, nigdy nie dorównam lepszym.
  4. Zwolni mnie zaraz. Nie mam już szans w tej pracy.

 

3. Proponujesz mężowi/żonie wspólne wyjście, a on/ona odmawia.

  1. Nie powinnam go o to prosić, powinnam być niezależna i sama pójść.
  2. Nawet nie umiem go/jej zachęcić do wspólnego wyjścia. To wina moich rodziców, zmarnowali mi życie.
  3. Jestem tylko ciężarem dla niego/niej, ciągle czegoś od niego/ niej chce. Nic dziwnego że ma mnie dosyć.
  4. Ma mnie dosyć, nie chce już ze mną wychodzić jak dawniej. A co jeśli się mną znudził/a? Co będzie jeśli mnie zostawi?

 

4. Przyjaciel/przyjaciółka spoźnia się na spotkanie i nie odbiera telefonu, czekasz w kawiarni.

  1. Powinnam/powinienem była to przewidzieć, zawsze się przecież spóźnia, pewnie zapomniał/a telefonu. Marnuje swój czas, mogłabym/mógłbym w tym czasie zrobić tyle rzeczy.
  2. Może zapomniał/a o naszym spotkaniu? Nie jestem dla niej/niego dość ważna. Co ja mam teraz robić: czekać? Nie wiem, czy mogę tak długo przetrzymywać stolik?
  3. Może pomyliłam/em godziny, albo to miało być w przyszłą sobotę? Ja to zawsze coś pomieszam.
  4. Pewnie coś się stało, może miał/a wypadek, jest teraz w szpitalu, a może to był wypadek śmiertleny…

 

5. Obdarowujesz prezentem bliską sobie osobę, która ogląda prezent i dziękuję ale bez entuzjazmu.

  1. Nie podoba jej/mu się, powinnam/em kupić książkę, albo płytę.
  2. Zawsze wybieram nie to co trzeba. A tak się starałam/em. Mogłaby/mógłby chociaż udawać, że mu/jej się podoba.
  3. Ja to nigdy nie umiem wybrać prezentu.Jestem głupi/a. Powinnam/powinienem coś teraz powiedzieć, może jakoś zażartować?
  4. Pewnie mnie już więcej nie zaprosi na urodziny. Albo następnym razem po prostu nie przyjdę.

 

 

6. Marzy Ci się nowy zegarek, który właśnie jest w przecenie. Nie kupujesz go od razu, tylko wchodzisz do sklepu następnego dnia. Zegarka już nie ma.

  1. Dlaczego nie kupiłam/em go wczoraj? Powinnam była przewidzieć, że ktoś go kupi przede mną.
  2. Ja to mam pecha. Zawsze mi się to przydarza, jak czegoś chcę bardzo to tego nie dostaję.
  3. Trzeba było kupić od razu. Wiedziałam/em, że tak będzie. Nic nie umiem zrobić dobrze, nawet zegarka kupić.
  4. To mogę się pożegnać z marzeniem o nowym zegarku. Takiego jak ten nigdzie nie znajdę. A ten który mam pewnie mi się zepsuje, albo go zgubię.

 

  1. Spoźniłeś/aś się na pociąg.

  1. Jak mogło mi się to przydarzyć, pomyślą że jestem nieprofesjonalny/a? Powinnam/powinienem była wyjść z domu wcześniej. Gdybym tylko wstał/a 5 minut wcześniej.
  2. To wszystko przez moją mamę, po co do mnie dzwoniła tak rano, zajęła mi tyle czasu. Co ja teraz zrobię?
  3. Trzeba było się pośpieszyć, jakim ja jestem nieudacznikiem, nawet na pociąg nie umiem zdążyć.
  4. Teraz jeszcze powinien potrącić mnie samochód.

 

Podsumuj odpowiedzi

Przewaga A.

Twój wewnętrzny krytyk to perfekcjonista. Wymaga od ciebie doskonałości w każdym calu. Masz być przewidujący/a i bezbłędny/a. Masz wszystko wiedzieć, umieć i potrafić i być zdecydowanie lepszy/a od innych lub po prostu najlepszy/a. Wypomni Ci każde potknięcie i nigdy Cię nie pochwali. Niezależnie co i ile zrobisz, to zawsze nie jest wystarczająco. Ponagla i popędza cię do lepszego radzenia sobie. Przypomina, że za mało się starasz. Przekonuje Cię do tego, że twoja warość zależy od czynników zewnętrzych, takich jak sukcesy zawodowe, pieniądze i status społeczny. Prowadzi Cię do wypalenia zawodowego, zawału i wszelkich innych skutków przewlekłego stresu.

Przewaga B.

Twój wewnętrzn krytyk to ofiara. Zawsze pomoże poczuć ci się beznadziejnie, sprowadzi cię na niziny samopoczucia. Nigdy Cię nie pochwali. Wmawia, że nie robisz żadnych postępów. Pokaże ci jak kiepski/a jesteś w porównaniu z innymi. Pomoże ci także przerzucić odpowiedzialność na inne osoby lub okoliczności. Nie pozwoli ci wziąć odpowidzialności za siebie, bo to mogłby pomóc ci się zmienić. Wesprze cię w użalaniu się nad sobą, strasznymi ludźmi i okropnym światem. Wmówi, że z natury coś jest z tobą nie tak i nic się nie zmienia ani nie zmieni. Prowadzi cię prostą drogą do depresji.

Przewaga C.

Twój wewnętrzny krytyk to oskarżyciel. Obciąży cię odpowiedzialnością nawet za rzeczy, na które nie masz wpływu. Zawsze zauważy jakieś niedociągnięcie i wypomni je przypominając, że jesteś nieudacznikiem. Pomniejszy twoją wartość. Porówna z innymi i wykaże jaki/a jesteś w porównaniu z nimi nieudolny. Nie dopuści do tego, byś zaakcpetował siebie, bo jak można akceptować kogoś tak nędznego. Będzie cię ośmieszał, odmawiał szacunku i zawsze krytykował. Zaniża twoje poczucie wartości.

Przewaga D.

Twój wewnętrzny krytyk to czarnowidz. Wyolbrzymi każdy problem i przewidzi najczarniejsze scenariusze. Każdą sytuację, nawet neutralną, czy pozytywną potrafi zinterpretować na twoją niekorzyść. Dla niego wszystko jest niebezpieczne, zagrażające i trudne. Będzie budził i podsycał twój lęk. Lubi wybiegać do przodu i znajdować konsekwencje sytuacji, z którymi będziesz się musiał mierzyć w przyszłości. Mnoży problemy i czujnie wypatruje kłopotów. Doprowadza to tego, że czujesz lęk.

 

Obraz <a href=”https://pixabay.com/pl/users/ThomasWolter-92511/?utm_source=link-attribution&amp;utm_medium=referral&amp;utm_campaign=image&amp;utm_content=3971050″> Thomas Wolter</a> z <a href=”https://pixabay.com/pl/?utm_source=link-attribution&amp;utm_medium=referral&amp;utm_campaign=image&amp;utm_content=3971050″> Pixabay</a>

Posted on 9 maja 2019 in Depresja, Emocje, Lęk, Perfekcjonizm, Stres

Share the Story

About the Author

Leave a reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.